Vrijdag 23 mei 2025.

Gisteren zagen we dat Ginny loops was geworden, dus toen heb ik meteen een afspraak bij de dierenarts gemaakt om een swab af te nemen voor bacteriologisch onderzoek en voor mycoplasma.

De uitslagen hiervan duren altijd een aantal dagen en als er dan nog antibiotica nodig is, moet je dus snel zijn met het afneme van de swabs. 

Afwachten op de uitslag.

 

Maandag 26 mei 2025

Afspraak gemaakt voor het bepalen van de progesteron. De uitslag was nog laag. Ze zat nog pril in haar loopsheid. Vrijdag weer prikken.

 

Vrijdag 30 mei 2025

Opnieuw naar de dierenarts voor het bepalen van de progesteron. Deze was iets gestegen, maar nog vrij laag.

We hadden inmiddels wel de uitslagen van de swabs en deze waren goed. Dat is altijd fijn om te horen.

In overleg met de dierenarts besloten we om dinsdag pas opnieuw progesteron te prikken, omdat het nog erg laag was.

 

Zondag 1 juni 2025

Richard, Mike en ik gingen naar Radewijk, omdat daar de kampioensclubmatch van de Old English Sheepdog werd gehouden. We hadden toen nog pups van Xanthy en zij waren al ingeënt en ook al bijna 7 weken oud. We namen hen mee, zo konden zij mooi socialiseren.

Joey en Leanne zorgden voor de andere honden. Zij gaven op een gegeven moment aan dat ze Xavi toch maar apart hadden gezet, want Ginny en Xavi draaiden wel heel erg om elkaar heen. Ginny deed ook al haar staart opzij. 

En om geen risico te lopen hadden zij Xavi apart gezet, hij is namelijk de vader van Ginny.

Ik kon het nog niet geloven, want ze zat nog zo laag.

 

Maandag 2 juni 2025

Xavi was al zo gek als een deur en wilde maar naar Ginny. Ginny daarentegen stond erchtop tegen ons traphekje waar Xavi achter zat en jankte ook daarbij. Was ze dan toch misschien al verder. morgen weten we meer.

 

Dinsdag 3 juni 2025

Naar de dierenarts om progesteron te bepalen. Ik zei tegen de dierenarts dat ik hoopte dat ze vandaag en morgen zou kunnen dekken.

We hadden namelijk voor Cassanova van Chris gekozen, omdat hij natuurlijk dekt en nakomelingen geeft. Dit had Ginny nodig.

Echter Chris gaat donderdag naar Denemarken met een andere reu om daar aan de Euro Oes mee te doen. Spannend allemaal.

Om 13.00 u belde de dierenarts dat mijn gebeden verhoord waren en dat haar progesteron op 14 zat en we naar  België moesten om Ginny te laten dekken.

Om 17.00 u was ik bij Chris in België met Ginny. Er was een natuurlijke dekking en ze hebben gekoppeld gezeten. 

Ik was er blij om. Morgen weer terug.

 

Woensdag 4 juni 2025

Wederom naar België geweest en gelukkig was er weer sprake van een natuurlijke dekking en een koppeling. Nu is het afwachten.

 

Donderdag 26 juni 2025

Ik ben heel voorzichtig, maar ik denk dat Ginny drachtig is. Haar tepels verkleuren en worden groter, er komt dik slijm uit haar vulva en s'avonds moet ze soms met de wandeling worden voort getrokken.

Echo hebben we op 30 juni 2025.

 

Maandag 30 juni 2025

Om 9.00 u heb ik een afspraak voor een echo. Mike ging mee, want hij wilde er graag  bij zijn.

Ondanks dat mijn gevoel aan gaf dat ze drachtig zou zijn, is het toch heel spannend.

Ginny was zo als altijd weer erg blij bij de dierenarts en stond al heel gauw op tafel.

Het verlossende woord kwam al snel. Ze is drachtig. Ik werd er gewoon emotioneel van. Onze mooie meisje die al zoveel gewonnen heeft is eindelijk drachtig.

Mike en ik waren zo blij. We hebben  ongeveer 4 / 5 pups gezien. 

Voor de zekerheid hebben we een röntgenfoto afgesproken voor de exacte hoeveelheid.

Toen we eenmaal in de bus zaten heb ik meteen Richard bericht gedaan en Chris gebeld.

We zijn echt superblij.

 

 

Ginny had al wel dat 2 dagen geen zin in eten had en er lang over het eten deed. Ze liet soms ook wat staan.

Ik heb meteen bij thuiskomst de volwassen brokken vervangen door puppybrokken en ze krijgt ipv 2 keer eten nu 4 keer eten.

Nu eet ze wel alles op. Het zijn nu kleinere porties en energierijker voeding.

We houden haar goed in de gaten.

 

Woensdag 9 Juli 2025, dag 36

Ginny groeit goed. Ze krijgt al een mooi buikje.  haar tepels zijn flink verkleurd en al groot geworden.

Ze loopt nog wel steeds te trekken aan de lijn met de ochtend wandeling. Echter s'avonds is ze soms wat rustiger. Verder is ze nog steeds een onstuimige dame als er mensen binnen komen.

Wat ze niet meer doet is met Xanthy, Indy en Xavi rennen en wild spelen. Ze laat ze links liggen en doet er dus niets op uit.

 Verder neemt ze haar rust waar nodig.

Ze eet 4 keer daags nog steeds puppy brokken en dat gaat goed. Wanner het tijd is om te eten laat ze dat wel merken door de hele tijd naar haar voederbak te lopen.

 

Woensdag 16 Juli 2025, dag 43

We zijn alweer een week verder. Ginny komt goed aan. Ze is overdag echt een stuk rustiger geworden. Ze heeft nog wel haar momenten dat ze hyperactief is, maar ze neemt ook haar rust.

Vrijdag had ik de achterkant nog wat van haar gewassen, omdat ik haar toch wel wat vond ruiken. En dan vooral met die warmte leek het mij verstandig om dat te doen.

Lekker gewassen en toen vond ik al wel dat haar anus zo bol stond. Verder niets mee gedaan. Ze had donderdag diarree gehad en toen ze na het wassen naar buiten ging had ze weer diarree  en ze bleef heel veel persen. Dat vond ik raar. Ik heb toen naar haar uitvloeiing gekeken, maar deze was gewoon en het rook ook niet. Vond wel dat haar vulva aardig rood was.

Ik besloot toen om haar voor de zekerheid te temperaturen, want ze moet geen blaasontsteking creëren. Echter toen ik de thermometer in haar anus wilde doen schreeuwde ze het uit van de pijn. Dat zat me niet lekker. De dierenarts zat al dicht, dus met Richard afgesproken dat we zaterdag zouden gaan. Dan wilde ik dat ze de urine zou nakijken en haar anaal klieren.

Zaterdag konden we terecht. De dierenarts keek naar haar tandvlees, deze was mooi roze. Toen keek ze naar haar uitvloeiing en had dezelfde conclusie als ik, het rook niet en het zag er gewoon uit.

Toen wilde zij temperaturen, maar wederom schreeuwde ze het uit. De dierenarts controleerde daarna de anaalklieren en deze waren inderdaad enorm verstopt. Het duurde even voordat zowel de linker als rechter anaalklier leeg was. Gelukkig was er verder geen sprake van een fistel of abces. Alles was goed. We hebben nog wel voor de zekerheid een echo gemaakt om naar de hartjes te kijken en/ of er geen vocht in de baarmoeder zat, wat kon duiden op een baarmoederontsteking, maar ook dat zag er goed uit. We zagen een paar hartjes kloppen en die klopte heel krachtig. IK was zo blij en opgelucht. We konden lekker naar huis.

Nadien eet Ginny goed en de ontlasting is ook heel goed. Ik vond het wel spannend, maar ze doet het heel goed.

 

Dinsdag 22 Juli 20225, dag 49

Ginny blijft steeds meer liggen. Ze neemt echt haar rust. Ze vind het eten ook niet meer zo lekker. Ze eet het op, omdat ze bang is dat de anderen het opeten.

De puppybrokjes zonder iets eet ze niet meer, we hebben er toen van die trainingssnoepjes er tussen gedaan, maar na een paar keer vond ze dat ook niet meer interessant. Zondag en maandag hebben we mousse door de brokken gedaan. De 1e 2 keer at ze het snel op, maar daarna deed ze er weer langer over.

Vanaf vanmorgen hebben we Energique vlees voor puppy's gehaald en gegeven. De andere honden staan dan echt met hun neus omhoog, maar Ginny niet. Ze gaat wel bij haar voederbak staan en eet het wel aardig snel op. Ben benieuwd wanneer ze dit niet meer wilt. Er zijn gelukkig ook nog andere smaken.

Ze komt behoorlijk aan. Haar melkklieren groeien goed mee. Ze raken vol.

Vanmorgen had ik onze Xavi nog gewassen en toen ik klaar was heb ik het buikje van Ginny gevoeld. Ik dacht het zal nog wel te vroeg zijn om iets van leven te voelen, maar tot mijn verbazing voelde ik lichte trapjes. Zoals ik al eerder zei daar wordt ik echt emotioneel van. Je hebt nu daadwerkelijk bewijs dat er leven in haar buik groeit en dan eigenlijk alzo vroeg. 

We hebben het natuurlijk al met Xanthy meegemaakt dat de pup die bij mij geboren is zelf mama wordt. Dat is ook heel speciaal. Je hebt daar echt een grote band mee.

Met Ginny voelt het helemaal speciaal, want zij is op 8 Augustus 2021 geboren bij ons en dat was onze allereerste nest. Met haar ben ik veel weg geweest naar shows en zij heeft vele titels mogen behalen, dus die band is nog sterker.

Zij is mijn grote kampioen en ik hoop zo dat we van haar een dochter kunnen behouden, maar daar moeten we nog even op wachten.

Het wordt nu steeds spannender. Vrijdag gaan we een röntgenfoto maken en dan weten we hoeveel puppy's ze verwacht.

 

 

Zaterdag 26 Juli 2025, dag 53

Gisteren moesten we om 8.45 u bij de dierenkliniek in Dieren zijn. We gingen een röntgenfoto maken van Ginny's buik om te zien hoeveel puppy's ze draagt.

We gingen er van uit dat Ginny drachtig zou zijn van 4 pups, want met de echo was in een blaasje niet echt van een vruchtje te zien.

De foto werd gemaakt en de dierenarts en ik telde er 5. Dus het was uiteindelijk toch een pupje geworden. Blij dat we waren. Helemaal goed. Qua grootte zag het er ook goed uit.

Met de dierenarts afgesproken dat ik hen bericht zou doen, wanneer Ginny bevallen is. Ze was ook erg benieuwd. Zo fijn hoe de dierenartsen en assistentes zo betrokken zijn.

De röntgenfoto zou ik nog via de mail krijgen.

Vandaag heb ik de hele kraamkamer weer schoon gemaakt. Flink gesopt en opgeruimd. Daarna de werpkist neer gezet en de spullen klaar gezet die nodig zijn voor de bevalling. De kraamkamer is helemaal klaar. Vanavond heeft Ginny de kamer bekeken en geroken. Ze liep uit zichzelf de werpkist in en was overal aan het ruiken. Daarna heeft ze nog lekker bij mij gelegen en heb ik nog weer een pup voelen bewegen in haar buik.

Wie weet hebben we volgende week puppy's. Voor nu moeten ze nog even blijven zitten. 

We zijn wel aan het aftellen en aan het bedenken hoe het zal zijn Ginny met de pups.

 

 

 

Maandag 28 Juli 2025, dag 55

Het is vandaag nog een rustige dag. Ginny ligt veel, maar wilt wel veel bij mij in de buurt zijn.  Ze krijgt vanaf vandaag nog iets meer vlees, want we kunnen haar ruggenmerg iets voelen.

Met het lopen heeft ze nog steeds een ferme pas en loopt gewoon lekker mee met de ronde.

Vanmiddag heb ik haar buik en rondom de tepels geschoren en de tepels voorzichtig schoongemaakt. 

Ook mocht ik weer een trapje voelen van 1 van de pups. Ginny doet het goed.

Vanochtend hebben we dan via de mail de röntgenfoto gekregen.

 

 

Zaterdag 2 Augustus 2025

Vanaf dag 55 ben ik begonnen met temperaturen om te kijken of we de temperatuurdaling konden zien.

We temperatuurde haar zowel in de ochtend en in de avond. Alles bleef mooi stabiel tot vrijdagmorgen. Normaal zat ze rond 38.0 en nu 37.4. Vervolgens een uur later weer gedaan en toen zat ze op 37.3. Wederom een uur later getemperatuurd en toen zat ze nog op 37.3.

Toen heb ik nog gauw de kraamkamer weer gesopt en gedweild. Daarna opnieuw gekeken hoe haar temperatuur was. Deze was opgeklommen naar 37.8. Dus we wisten dat ze binnen 24 uur zou gaan beginnen met bevallen.

Ik had me al voorgenomen om vanaf vrijdag avond met Ginny naar de kraamkamer te verhuizen, zodat ze meer rust zou hebben.

In begin van de avond zat Mike ook nog bij ons, maar op een gegeven moment ging hij weg. Ze was heel onrustig. Ze wilde veel naar buiten om te plassen en ze bleef maar drukken. Binnen kon ze geen rust vinden en jammerde veel. Ik heb haar voor de nacht uitgelaten en heb mijn matrasje neergelegd.

Ik had wel een lampje aan, maar ze bleef onrustig. Op een gegeven moment hoorde ik haar zo nu en dan kreunen.  Dat was tegen half 2 s' nachts. Ik heb toen de matras maar opgeruimd en wist ik dat de uitdrijvingsfase was begonnen. Ik had Miranda een appje gestuurd, maar deze had zij niet gehoord. Ik wilde haar ook niet wakker maken door te bellen. Dus ik dacht, ik moet het toch eens alleen doen en waarom nu niet..

Om half 4 begon ze harder te persen en langer wat resulteerde in dat er een pupje werd uitgeperst. Echter deze was groot en bleef wat vast te zitten . Ik besloot haar te helpen, maar dit deed haar zo zeer dat ze mij beet. Dit is niets voor Ginny, want zo is zij helemaal niet.

Uiteindelijk werd de pup geboren om 4.10 u. Dit was een reu van 528 gram. dus ik begrijp het heel goed dat ze pijn had. Na het wegen meteen aangelegd en dat ging prima.

De placenta kwam er ook mooi achteraan. Vervolgens begon ze weer te persen en daar kwam pup nummer 2 om 5.10 u.  Het was een klein teefje van 284 gram. Meteen kwam de placenta er ook achteraan.

Het duurde weer een uur en daar kwam weer een grote reu om 6.10 u. Hij woog 476 gram.

Placenta kwam ook weer en vrij snel teefje nummer 2. Zij woog 440 gram en werd om 6.50 u geboren. 

Miranda kwam daarna. We moesten nog zien of er een nummer 5 kwam die op de röntgenfoto was gezien, maar dat gebeurde niet. Ik heb Ginny nog even mee naar buiten genomen, zodat ze haar behoeftes kon doen,

We hebben samen overlegd om Oxytocine te spuiten, zodat de weeën dan weer op gang zouden komen. Na het spuiten was dit niet het geval dus we wisten dat er verder geen pup meer was. Miranda ging naar huis en Richard en ik gingen de boel opruimen. Toen verloor ze nog haar laatste placenta, dus dat is ook mooi.

Na het opruimen kon Ginny weer de werpkist in.

Ze heeft mooie pups gekregen geen wit in zwart. Ze mag zichzelf een trotse mama vinden.

 

 

 De reuen

 

 

 De teefjes